Мне не забыцца песні той даўняе вясны:

"На мурамскай дарожцы стаялі тры сасны".

Цяпер магу прызнацца - тады пачаў кахаць,

Цябе з ніякай кветкай не мог я параўнаць.

 

Александрына, цяпер прыйшла зіма.

Александрына, шукаю я - няма...

Александрына, і з песьняй ты цьвіла.

Александрына, якою ты была?

 

Сказаць, што васілёчак, - дык фарба ў ім адна,

Сказаць, што ты лілея, - сьцюдзёная ж яна.

Сказаць, што ты званочак, - ды ўсіх жа мала іх,

Такою ты здалася ў семнаццаць год маіх.

 

Александрына, цяпер прыйшла зіма.

Александрына, шукаю я - няма...

Александрына, і з песьняй ты цьвіла.

Александрына, якою ты была?